Τις προβλέψεις της για τον κορνοϊό έκανε και η Λίτσα Πατέρα, και συμφωνούμε και διαφωνούμε και τρία πουλάκια κάθονταν.

Φυσικά, μας ενημέρωσε για το πότε θα φτάσει η επιδημία στην κορύφωσή της, αλλά _κυρίως_ (αυτό είναι που μας ενδιαφέρει περισσότερο) για το πότε θα αποφασίσουν τ' αστέρια να καλυτερέψουν τα πράγματα.

Για να δούμε τι είπε:

«Εγώ ίσως να είμαι λίγο περισσότερο αισιόδοξη. (Δόξα τω Θεώ! Για φαντάσου να μας τα έλεγαν μαύρα και οι αστρολόγοι.)

λέπω μία ένταση στο τέλος Μαρτίου με αρχές Απριλίου. (Ένταση; Τα παραλές, βρε Λιτσάκι, εγώ βλέπω μια γλυκιά αναμπουμπούλα.)

Η Αφροδίτη θα μπει για 4 μήνες στους Διδύμους (Ας ελπίσουμε ότι δεν εννοείς στους Δίδυμους Πύργους. Ε, Λιτσάκι;)

αι αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε επικοινωνία, φλερτ, συζητήσεις, συναντήσεις. (Λογικό. Τώρα που γυρνοβολάμε από μπαρ σε καφετέρια, κι από μπουζουξίδικο σε πατσατζίδικο... όλο και κάπου θα συναντήσουμε τον Άγιο Πέτρο.)

ιγά σιγά πιστεύω θα φτιάξουν τα πράγματα (Ναι, μωρέ... Υπομονή... υπομονή... στη γειτονιά ανθίζει μια λεμονιά.)

εν είναι ένας καλός χρόνος (Έλααααα, που δεν είναι καλός ο χρόνος. Δεν θέλω μιζέριες... Εμείς περνάμε super!)

χουμε πολλά ακόμα. (Τι χάρισμα, ρε φίλε μου! Τι έμπνευση! Απορώ πώς το σκέφτηκε.)

Θέλω να ελπίζω ότι όλο αυτό το πολύ δυνατό (Ναι... Ναι... Δυνατά, δυνατά... γίναν δυνατά όλα τ' αδύνατα...)

ο οποίο μου μοιάζει να γίνεται ως το τέλος Μάρτη αρχές Απρίλη (Θα αποφασίσεις, επιτέλους; Τέλος Μάρτη ή αρχές Απρίλη; Για να ξέρω πότε να πάω να ραφτώ.)

span>σιγά σιγά θα καταλαγιάσει (Το γοργόν και χάριν έχει, Λίτσα μου, αλλά... τέλος πάντων. Και το "αγάλια αγάλια" καλούτσικο είναι.)

span>εφόσον κι εμείς είμαστε σώφρονες και τυπικοί. (Εδώ μας τα χαλάς πάλι. Σώφρονες; Τι άλλο θα ακούσω, Θέε μου, μέχρι να πεθάνω;)

Γενικώς δεν είναι ένας καλός χρόνος. (Δεν είναι καλός χρόνος! Τά 'παμε αυτά! Το εμπεδώσαμε... στο προκείμενο τώρα.)

Αν σκεφτούμε ότι ο Άρης (Κοίτα να δεις που θα την πατήσουμε από ομάδα μπάσκετ)

οποίος βρίσκεται στον Κριό (μπεεεε... μπεεεεε... μας κατσικώθηκε ΚΑΙ ο Κριός τώρα)

αι θα παραμείνει μέχρι το τέλος του χρόνου, με έντονη δράση μοιάζει. (Τι μοιάζει, Λίτσα μου; Τι μοιάζει; Δεν τον ακούς που βελάζει ασταμάτητα; Mπεεεεε.... μπεεεεε....)

Όμως, το τέλος του χρόνου προβλέπεται ευοίωνο. (Ουφ! Ανάσανα! Σε εννιά μήνες ποιος ζει, ποιος πεθαίνει... και _μεταξύ μας_ ποιος θα προλάβει να το δει...)

O Πλούτωνας και ο Κρόνος μπαίνουν στον Υδροχόο. (Και οι δυο ταυτόχρονα ή ένας ένας; Δεν μας το διευκρίνισες.)

υτοί οι δύο πλανήτες είναι που χάλασαν τα πάντα. (Ωχ! Μπαίνουνε στόν Υδροχόο

pan style="color: #0000ff;">και θ' ανάψουνε φωτιές... δηλαδή.)

span>Σκεφτείτε ότι αυτοί ήταν το 1940». (Ωχ! Όλα τριγύρω αλλάζουνε

pan style="color: #0000ff;">κι όλα τα ίδια μένουν...  παιδιά, της Ελλάδος, παιδιάαααα.

ας τά'λεγε ο Παπάζογλου, αλλά εμείς αγρόν αγοράζαμε...

πράβο, Λίτσα, που μας άνοιξες τα μάτια!)