Όλη αυτή η πρωτόγνωρη κατάσταση με τον κορονοϊό μας έχει κάνει πιο προσεκτικούς σε πάρα πολλά πράγματα και συνήθειες που στο παρελθόν δεν δίναμε καμία σημασία.

Ανάμεσα σ' αυτά που αρχίσαμε να προσέχουμε λίγο παραπάνω, για όσουν έχουν αυτή τη συνήθεια, είναι και το τζόκινγκ.

ναρωτιόμαστε λοιπόν τώρα ποια πρέπει να είναι η σωστή απόσταση και θέση που πρέπει να έχουν οι ερασιτέχνες δρομείς, αλλά και για όσους δεν έχουν καμία διάθεση να πάρουν τους δρόμους και να τρέχουν, ποια είναι η απόσταση που πρέπει να έχουμε από έναν δρομέα που θα περάσει τυχαία δίπλα μας, ενώ εμείς κάνουμε απλώς τον περίπατό μας.

Το βασικό ερώτημα που τίθεται σ' αυτή την περίπτωση είναι το εξής: Μπορεί οι δρομείς να εκπέμψουν τους ιούς σε απόσταση μεγαλύτερη των δύο μέτρων, απόσταση την οποία θεωρούμε απόσταση ασφαλείας;Τα εν κινήσει σταγονίδια που αφήνει ένας δρομέας όταν λαχανιάζει μπορεί να μεταφερθούν με τον αέρα ακόμη και μακρύτερα.

Επιστήμονες από τεχνολογικά ιδρύματα του Βελγίου και της Ολλανδίας προσομοίωσαν την κίνηση δρομέων για να δουν προς τα πού φεύγουν τα σταγονίδια.

Η ανάλυση βασίστηκε σε ένα υπολογιστικό μοντέλο για τα σταγονίδια που φεύγουν από το στόμα και τη μύτη κάποιου και όχι σε ένα ζωντανό πείραμα με ιούς, γι' αυτό και δεν έχει δημοσιευτεί ακόμα σε επιστημονικό περιοδικό. Τα συμπεράσματα ωστόσο είναι ενδιαφέροντα. Αυτό που πρέπει να θυμάστε είναι τα εξής:

α) Προτιμότερο είναι να μένετε στη «λωρίδα» σας και να μην βρίσκεστε πίσω από κάποιον. Αν ακολουθείτε κάποιον που εκπνέει τον ιό, έχετε περισσότερες πιθανότητες να τον εισπνεύσετε. Θυμηθείτε ότι οι άνθρωποι διαδίδουν τον ιό πριν αναπτύξουν συμπτώματα!

β) Αν ακολουθείτε κάποιον, φροντίστε να είστε τουλάχιστον δέκα μέτρα πίσω αν είστε δρομέας και τουλάχιστον είκοσι αν είστε ποδηλάτης.

γ) Η χρήση μάσκας μίας χρήσης σε αυτές τις περιπτώσεις, που θα καλύπτει μύτη και στόμα, μπορεί να φανεί χρήσιμη.

Προσοχή λοιπόν: 'Οχι μόνο κρατάμε τις αποστάσεις, αλλά μερικές φορές απαιτείται και να τις μεγαλώνουμε. Σκεφτόμαστε λογικά και προσέχουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας.