Το αγαπημένο βιβλίο της παιδικής μου ηλικίας ήταν “Το καπλάνι της βιτρίνας”.
Αναστασία Δανάλη - Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Ένα κεφάλαιο του είχε τον τίτλο “Οι βαρετές Κυριακές, ο Ίκαρος και η προπαίδεια” και πόσα κυριακάτικα απογεύματα το είχα διαβάσει βρίσκοντας συμπαράσταση στα δύο κορίτσια του βιβλίου που κι εκείνα βαριούνταν και μελαγχολούσαν σαν εμένα.
Αργότερα κατάλαβα πως δεν ήμασταν μόνο τρία κορίτσια αλλά και πολύς περισσότερος κόσμος που κάθε Κυριακή βίωνε αρνητικά συναισθήματα και μάλιστα με το πέρασμα των ωρών κορυφώνονταν με το απόγειο τους να έρχεται το απόγευμα της Κυριακής. Έμαθα μάλιστα ότι έχει δοθεί και ανεπίσημη ορολογία στην ψυχολογία για τη μελαγχολία της Κυριακής γνωστή ως σύνδρομο της Κυριακής αλλά και ως Sunday Scaries.
Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον ερχομό του τρόμου και του άγχους σχετικά με την επιστροφή μας στον “πραγματικό κόσμο” έπειτα από ένα Σαββατοκύριακο μακριά από τις υποχρεώσεις μας.
Μερικές συμβουλές λοιπόν για να αντιμετωπίσουμε αυτή την μελαγχολία:
Κατανοώ τη ρίζα του προβλήματος. Τι θέλει να μου δείξει αυτό το συναίσθημα μου; Μήπως έχω εργαστεί πολύ το τελευταίο διάστημα και χρειάζομαι ένα διάλειμμα; Μήπως η δουλειά μου είναι πολύ πιεστική και πρέπει να βάλω ένα φρένο στις υποχρεώσεις που αναλαμβάνω; Είναι πολύ σημαντικό να ξέρω τι νιώθω και γιατί.
Δημιουργώ μία κυριακάτικη ρουτίνα αυτοφροντίδας. Η αυτοφροντίδα είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να μειώσω το στρες και να ξεκινήσει με πιο εύκολο τρόπο η εβδομάδα μου. Μια όμορφη βόλτα, ένας περίπατος στη φύση, ένα χαλαρωτικό αφρόλουτρο ή γυμναστική θα φανούν πολύ ωφέλιμα.
Είναι σημαντικό να μην αφήνω άδειες τις Κυριακές μου, ιδίως αν βιώνω πολύ έντονους ρυθμούς τις καθημερινές μου. Η μετάβαση από την βιασύνη στην αδράνεια είναι πολύ δύσκολο να γίνει σε μόλις μία μέρα. Ας έχω λοιπόν ένα πρόγραμμα για το πώς θα αξιοποιήσω κάθε Κυριακή μου. Είτε την αφιερώνω σε συγγενείς και φίλους είτε σε δουλειές του σπιτιού που καθημερινά αμελώ, είτε στον εαυτό μου διαβάζοντας ένα βιβλίο ή απολαμβάνοντας μια όμορφη θέα, είναι πολύ καλύτερο να έχω ένα καθορισμένο πρόγραμμα από πριν παρά να περάσει άλλη μία Κυριακή χωρίς να κάνω τίποτα.
Προετοιμάζομαι για την επερχόμενη εβδομάδα. Επειδή είναι πολύ πιθανό το άγχος να κρύβεται πίσω από την κυριακάτικη μελαγχολία, αν φτιάξω μια λίστα με όλες τις υποχρεώσεις που με περιμένουν σίγουρα θα νιώσω πιο σίγουρος ότι μπορώ να τα αντιμετωπίσω. Αν νιώθω ότι είναι πάρα πολλές, επιλέγω τις τρεις έως πέντε πιο σημαντικές και φροντίζω να ξεκινήσω με αυτές την εβδομάδα. Όσο πιο γρήγορα τις υλοποιήσω, τόσο λιγότερο άγχος θα έχω τις υπόλοιπες ημέρες.
Αποφεύγω την υπερέκθεση στα social media. Το να χαζεύω με τις ώρες πώς περνούν οι άλλοι τα σαββατοκύριακα τους σίγουρα θα με γεμίσει με περιττό άγχος. Κλείνω τις οθόνες και περνώ χρόνο με τους οικείους μου στην πραγματική ζωή. Αν δεν είναι κοντά μου οι οικείοι μου περνώ χρόνο με τον εαυτό μου και δεν ξεχνώ τουλάχιστον δύο ώρες πριν ξαπλώσω να κλείσω τις οθόνες ώστε να χαλαρώσω και να μπορέσω να απολαύσω έναν καλό ύπνο.
Καλό κυριακάτικο βράδυ σε όλους και καλή εβδομάδα!
πηγή: anadyomai.gr
Ο άνθρωπος περπατούσε σ’ εκείνα τα σοκάκια της επαρχιακής πόλης. Είχε χρόνο και γι’ αυτό κοντοστεκόταν για λίγο μπροστά σε κάθε βιτρίνα, σε κάθε κατάστημα, σε κάθε πλατεία. Στρίβοντας σε μια γωνία βρέθηκε άξαφνα μπροστά σε ένα ταπεινό κατάστημα που η ταμπέλα του ήταν λευκή. Περίεργος, πλησίασε στη βιτρίνα και κόλλησε το πρόσωπο του στο κρύσταλλο για να καταφέρει να δει μέσα στο σκοτάδι… Το μόνο που φαινόταν ήταν ένα αναλόγιο μ’ ένα χειρόγραφο καρτελάκι που έγραφε: Το μαγαζί της αλήθειας
Ήταν μια φορά ένας δερβίσης. Πολύ σοφός… Γύριζε από χωριό σε χωριό, ζήταγε ελεημοσύνη και μοίραζε γνώσεις και συμβουλές στις πλατείες και τις αγορές…
Οι άνδρες που έχουν μείνει μόνοι τους για αρκετά χρόνια ή και έχουν βιώσει πολλούς χωρισμούς με συντρόφους εμφανίζουν ιδιαίτερα αυξημένα επίπεδα δεικτών φλεγμονής στο αίμα τους, κάτι που μαρτυρά αυξημένες πιθανότητες για διάφορες παθήσεις, σύμφωνα με μία νέα Δανική επιστημονική μελέτη.
Ορισμός: Ψυχολογική Βία είναι η συμπεριφορά που αποσκοπεί στην περιφρόνηση του άλλου, με στόχο την αποδυνάμωση και υποταγή του, τον έλεγχο και τη διατήρηση της εξουσίας