Ο "κώδικας της τοξικής αρρενωπότητας" απαιτεί  οι άνδρες κυριαρχούν παντού, σε όλους τους τομείς και σε όλους τους άλλους. Να μην έχουν ανάγκες, να μην εκφράζουν τα συναίσθηματά τους και είναι πάντα #winning!

Θα μπορούσαμε να περιγράψουμε την τοξική ανδροπρέπεια σαν ένα κουτί. Ένα κουτί στενό και άκαμπτο, όπου ο άνδρας πρέπει να παραμορφωθεί και να ζοριστεί για να χωρέσει μέσα σε αυτό.

Για να χωρέσει σ' αυτό το κουτάκι της τοξικής ανδροπρέπειας, ένας άνθρωπος πρέπει να ενστερνιστεί ένα συγκεκριμένο σύνολο πεποιθήσεων και συμπεριφορών:

l>

  • Υποφέρει τον πόνο σιωπηλά
  • Δεν έχει ανάγκες
  • Δεν χάνει ποτέ
  • Δεν εκφράζει άλλα συναισθήματα, εκτός από την οργή και "νταηλίκι"
  • Δεν εξαρτάται από κανέναν
  • Αποφεύγει να κάνει οτιδήποτε μπορεί να εκληφθεί ως αδυναμία
  • Δεν παραδίνεται ποτέ.
  • ul>

    ο κουτί της ανδροπρέπειας απαιτεί επίσης ο άνδρας να υπακούσε σε μια άκαμπτη ιεραρχία, στην οποία στόχος του είναι να κυριαρχήσει σε όλους τους άλλους. Επιπλέον, ειδικά για τους "καθαρόαιμους" άνδρες, αυτό το κουτί υποδηλώνει ότι το "κυρίαρχο" αρσενικό επιβάλλεται να κυριαρχήσει στους άνδρες που απορρίπτει ή βρίσκονται έξω από το κουτί.

    Όποιος δεν ταιριάζει ή δεν χωράει στο κουτί της ανδροπρέπειας, πληρώνει το τίμημα και, στην καλύτερη περίπτωση, κινδυνεύει να χαρακτηριστεί άχρωμος ή να θεωρηθεί "αόρατος". Στη χειρότερη όμως κινδυνεύει από την έλλειψη σεβασμού προς την προσωπικότητά του, τον εκφοβισμό ή ακόμα και τη βία.

    Όμως, και όταν καταφέρει ένας άνδρας να προσαρμοστεί στο κουτί, η αγωνία για κυριαρχία και άρνηση της κατανόησης των συναισθημάτων του έχει πολύ μεγάλο κόστος. Εξαλείφει την ικανότητα των ανδρών για τις ανάγκες και τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων, οδηγεί στην ενδοοικογενειακή και σεξουαλική βία, διδάσκει πως η επιθετικότητα είναι ο πιο 'λογικός' τρόπο για να λύσει κάποιος τις διαφορές του, αλλά και απομακρύνει τους άνδρες να αναζητήσουν ιατρική ή ψυχολογική συμβούλευση για να επιλύσουν θέματα αλκοολισμού, ναρκωτικών ή ψυχολογικών προβλημάτων.

    Η τοξική αρρενωπότητα εισβάλλει ακόμη και στις μικρές απολαύσεις της ζωής. Παραφράζοντας ελαφρά τον κωμικό Bill Burr, θα μπορούσαμε να πούμε πως "το κουτί του άνδρα" επιβάλλει να μην μπορείτε να παραδεχτείτε ότι ένα μωρό είναι χαριτωμένο, να αγκαλιάστε ένα κουτάβι, να παραδεχτείτε ότι θέλετε σαν τρελός μια σοκολάτα, να μαγειρέψετε μέσα στη νύχτα αντί να παραγγείλετε ή, κι αυτό είναι εντυπωσιακο, να κρατάτε ομπρέλα όταν βρέχει.

    Θα πρέπει να επισημάνουμε εδώ ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ της παραδοσιακής αρρενωπότητας και της τοξικής αρρενωπότητας: Δεν υπάρχει τίποτα τοξικό στο να εργάζεστε σκληρά, να φροντίζετε για την οικογένειά σας, να κερδίζετε στον αθλητισμό ή να είστε πιστός στους φίλους σας. Δεν υπάρχει τίποτα τοξικό στο να επιδιώκετε και να απαιτείτε το σεβασμό των γύρω σας.  Όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν το σεβασμό προς την προσωπικότητά τους _ και όλοι θέλουμε να μας εκτιμούν, να αναγνωρίζουν τις ικανότητές μας. Η επιβεβαίωση είναι μια από τις βασικότερες ανθρώπινες ανάγκες.

    Παρότι λοιπόν δεν υπάρχει τίποτα τοξικό στην ανάγκη του ανθρώπου για σεβασμό και επιβεβαίωση, το να υιοθετούνται απελπισμένα και ακραία μέτρα για να εξαναγκάσει κάτι που μοιάζει με σεβασμό (αλλά στην ουσία είναι συγκαλυμμένος φόβος) είναι το αμεσότερο αποτέλεσμα της τοξικής ανδροπρέπειας.

    Οι άνδρες που αισθάνονται ανασφάλεια και αμφιβάλλουν για την ικανότητά τους να κερδίσουν το σεβασμό του περίγυρού τους, συνήθως αντισταθμίζουν το γεγονός αυτό κυριαρχώντας σε άλλους.

     

    Άρθρα που μπορεί να σε ενδιαφέρουν