"Δεν ανήκω σε αυτούς που θα καταγγείλουν τους πιστούς. Θα ήταν εύκολο, αλλά μάλλον αδιέξοδη ενέργεια. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι οι ενέργειες της επίσημης εκκλησίας πρέπει να παραμένουν ασχολίαστες", στην πίστη και στο τελετουργικό της θείας ευχαριστίας αναφέρθηκε με το μεστό και συγκροτημένο λόγο του πριν από λίγο στο λογαριασμό του στο facebook, o καθηγητής της πολιτικής της υγείας στη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου, κ. Ηλίας Μόσιαλος.

Ας δούμε όμως την ανάρτησή του:

Η θεία ευχαριστία είναι κυρίαρχο ταυτοτικό χαρακτηριστικό της Ορθόδοξης εκκλησίας. Είναι η διαδικασία ανανέωσης της πίστης των πιστών.

ανείς πιστός, αλλά και η μεγάλη πλειοψηφία όσων δεν πιστεύουν, δεν αμφισβήτησαν το μυστήριο της ευχαριστίας ως ταυτοτικό χαρακτηριστικό της εκκλησίας. Εξάλλου, ορισμένοι που δεν πιστεύουν δεν αμφισβητούν μόνο τα ταυτοτικά χαρακτηριστικά της Ορθόδοξης εκκλησίας αλλά και κάθε θρησκείας.

υτό που τέθηκε όμως, με δεδομένους τους κινδύνους σε περίοδο πανδημίας, είναι η αναζήτησή λύσεων για τη διανομή της Ευχαριστίας στους πιστούς με ασφαλέστερο τρόπο. Λύσεις επιτεύχθηκαν σε διάφορες Ορθόδοξες εκκλησίες αλλά όχι στη χώρα μας.

τρόπος επιτέλεσης του μυστηρίου δεν έχει ταυτοτικά χαρακτηριστικά. Η συμμετοχή έχει. Και είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι η διανομή δεν γινόταν πάντα με τη χρήση κοινής λαβίδας.

επιμονή της εκκλησίας στην τέλεση του μυστηρίου με τον τρόπο που επικράτησε τους τελευταίους αιώνες, και ο συνωστιμος σε αρκετές εκκλησίες, σε περίοδο πανδημίας, αντιβαίνουν τους κανόνες προστασίας της δημόσιας υγείας. Όχι τους επισήμους, γιατί δεν υπάρχουν επίσημες συστάσεις είτε της πολιτείας είτε της επιτροπής των ειδικών για τον τρόπο διανομής της Ευχαριστίας. Υπήρξαν όμως αρκετές και επίμονες εκκλήσεις τήρησης των γενικότερων κανόνων δημόσιας υγείας που αγνοήθηκαν.

εν ανήκω σε αυτούς που θα καταγγείλουν τους πιστούς. Θα ήταν εύκολο αλλά μάλλον αδιέξοδη ενέργεια. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι οι ενέργειες της επίσημης εκκλησίας πρέπει να παραμένουν ασχολίαστες.

ε τις θεσμικές διαστάσεις των όσων συνέβησαν θα πρέπει να ασχοληθούν το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων και η κυβέρνηση.

έλω όμως να τονίσω ξανά ότι η συζήτηση πρέπει να οριοθετηθεί σε συγκεκριμένα πλαίσια. Το μυστήριο έχει ταυτοτικά χαρακτηριστικά, που δεν αμφισβητούνται, ενώ η διανομή δεν έχει. Η εκκλησία θα πρέπει να εξηγήσει γιατί επιμένει σε ένα τρόπο διανομής που ενέχει κινδύνους για τη δημόσια υγεία. Και οι πιστοί να αναρωτηθούν γιατί συμμετέχουν στο μυστήριο. Γιατί έχει σημασία ο τρόπος διανομής η γιατί έτσι επιβεβαιώνουν την πίστη τους και τη σχέση τους με την εκκλησία;