Του Αλέξανδρου Τσίγγου*

άποτε βουτήξαμε τόσο πολύ στην αμαρτία, που σήμερα ντρεπόμαστε να μιλήσουμε για αυτήν.

Από την μούχλα των ιστορικών μας πράξεων για άλλους και από την ναφθαλίνη για κάποιους άλλους.

Αυτά τα παλιά κορδόνια της Ιστορίας μας κρατάνε αιχμαλώτους μέχρι σήμερα.

Παραμένουν ζωντανά γιατί συντηρούν, δεσποτείες και συμφέροντα, ιδεολογικές κενότητες και φαμίλιες, μορφωτικές αναπηρίες και αγιογραφίες, ψεύδη και ασύστολες ντροπές, γιατί συντηρούν την καμαρίλα των αρχοντικών τους, που τα θεμέλια, οι τοίχοι, τα πατώματα, τα έπιπλα, είναι πλασμένα με το αίμα αυτού του λαού.

Του λαού που τόσο απερίσκεπτα παρασυρμένα, έδινε και δίνει με το κορμί του ζωή στους βρικόλακες και τις φαντασιώσεις των πολιτικών. Δεξιάς και Αριστεράς.

[caption id="attachment_421" align="alignright" width="190"] Αλέξανδρος Τσίγγος[/caption]

Ο διχασμός που τόσο πολύ, φανατικοί θέλουν να προστρέξουν και να τον αναβιώσουν, αντί να σκύβουν το κεφάλι με τα μάγουλα κόκκινα, καιροφυλακτεί για να μας θυμίσει τον κακό μας εαυτό και από τις ντροπές μας, που δε σταθήκαμε έντιμα απέναντι στην Ιστορία μας να εξηγηθούμε, να μας ξαναχώσει μέσα στο μαρτύριο της ανθρωποφαγίας.

Ο Μάνος Χατζηδάκις όταν τον ρώτησαν για αυτή την ημέρα είπε:

?Τα Δεκεμβριανά δεν ήταν αντίδραση των κομμουνιστών(…)

ταν η αγανάκτηση των παιδιών της γαλαρίας που βλέπαν τους συντρόφους τους και τα όνειρά τους στα φέρετρα από σφαίρες που ρίξαν δοσίλογοι και φασίστες φορώντας γαλάζιους μανδύες εθνικοφροσύνης.Και όλα αυτά τα ελληνικά αποβράσματα με την επίσημη στήριξη του νεαρού τότε κράτους είχανε έναν εχθρό:την ψυχή των παιδιών της γαλαρίας. Εκατομμύρια ελληνικά παιδιά που πίστεψαν στην απελευθέρωση αλλά βρέθηκαν ευθύς αμέσως απέναντι στον ίδιο χωροφύλακα, στον ίδιο δικαστή, στα ίδια ανάλγητα πρόσωπα που αντιμετώπιζαν πριν λίγο κιόλας χρόνο, όταν ακόμα υπήρχαν Γερμανοί.

ανάρθαν τα φαντάσματα κι άρχισαν να πλαστογραφούν την Ελληνική Ιστορία.Και τα παιδιά που πολέμησαν κι ονειρεύτηκαν γίνανε παιδιά της γαλαρίας,όσα δεν διώχτηκαν και δεν εξαφανίστηκαν στις φυλακές και στα ξερονήσια του Αιγαίου.Και θέλησαν πρίν αποκλειστούν στην γαλαρία τους, να διαμαρτυρηθούν κραυγάζοντας για τελευταία φορά…

ι ύστερα να σωπάσουν-σαράντα χρόνια τώρα(σαράντα χρόνια τα περιέχω μέσα μου και τα δουλεύω για να πώ κάποια φορά»

Ποτέ ξανά εμφύλιος θα ήταν η φράση που θα έπρεπε να γραφτεί στον τοίχο του κάθε ένα μας.

Ποτέ ξανά να μην επιτρέψουμε τον ξένο να στρέψει το χέρι του αδελφού ενάντια στον αδελφό του.

Ποτέ να μην ξανά αφήσουμε να μας γεμίσουν με το δηλητήριο που το σκορπάνε για να διαφύγουν εκείνοι που κλέψανε, εκείνοι που πλούτισαν, εκείνοι που έσφαξαν, εκείνοι που πρόδωσαν να διαφύγουν.

Να σταματήσει η ιδιοποίηση και η κλοπή της Ιστορίας από τους «έντιμους αγωνιστές» του χθες και του σήμερα. Αριστερούς και Δεξιούς. Τόσο απλά!

 

*Ο Αλέξανδρος Τσίγγος είναι ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός παραγωγός, σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τόσο της Αθήνας όσο και της Θεσσαλονίκης. Επικοινωνήστε μαζί του στο https://www.facebook.com/AlexandrosTsiggos