Στην Κορινθία, το Σοφικό είναι η περιοχή που έγινε γνωστή για την παραγωγή υψηλής ποιότητας ελαιολάδου από την ποικιλία «Μανάκι», που διαθέτει ξεχωριστά ποιοτικά χαρακτηριστικά και τώρα ψάχνει το κάτι παραπάνω. Κάθε χρόνο, πάνω από 2.000 τόνοι ελαιολάδου γίνονται ανάρπαστοι, με αποτέλεσμα η τοπική κοινότητα να έχει αποκτήσει ένα σταθερό εισόδημα.

Οι παραγωγοί προσπαθούν μέσα από τη σωστή καλλιέργεια της ποικιλίας, που θεωρείται στη συντριπτική της πλειονότητα ξερική ελιά, να δώσουν ό,τι καλύτερο στον καταναλωτή και η επιτυχία αυτή έχει οδηγήσει αρκετούς καλλιεργητές να ζητούν το Μανάκι Σοφικού να χαρακτηριστεί ΠΟΠ.

2>Εξαγωγές

Γιώργος Μαρκέλλος, ένας από τους νεότερους παραγωγούς, εξηγεί στην «ΥΧ»: «Οι περισσότεροι ελαιώνες είναι ξερικοί και αυτό προσδίδει στο ελαιόλαδο που παράγουμε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Παράλληλα, βέβαια, μειώνει την παραγωγή σε σχέση με άλλες περιοχές. Οι αναλύσεις όμως δείχνουν ότι η ποιότητα υπερτερεί της ποσότητας».

Αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά είναι ο κύριος λόγος που ο κ. Μαρκέλλος προωθεί το ελαιόλαδο Σοφικού σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Αγγλία και η Ιρλανδία.

«Το δικό μας λάδι είναι λιγότερο γνωστό από αυτό που παράγει η Κορωνέικη και αυτό είναι το μοναδικό πρόβλημα, καθώς όλες οι πιστοποιήσεις μας δίνουν υψηλής ποιότητας χαρακτηριστικά. Τα τελευταία τρία χρόνια, με πρόωρες ελαιοποιήσεις και μία σειρά άλλων ενεργειών, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι το λάδι μας έχει απεριόριστες προοπτικές. Να υπογραμμίσω επίσης ότι σύμφωνα με τα αποτελέσματα εξετάσεων από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, το ελαιόλαδό μας έχει και φαρμακευτικές ιδιότητες. Για παράδειγμα, η περσινή σοδειά είχε 850 mg/κιλό πολυφαινόλες».

2>Επιστροφή στις ρίζες

πό την πλευρά του, ο Κώστας Βλάσσης, ιδιοκτήτης ελαιοτριβείου στην περιοχή, επισημαίνει:

«Για να έχουμε μέλλον, πρέπει οι νέοι να επιστρέψουν στα χωράφια. Είναι χαρακτηριστικό ότι παιδιά οικογενειών που παρήγαγαν κατά το παρελθόν τόνους λάδι σήμερα έρχονται και αγοράζουν για το σπίτι τους! Όσο φεύγουν οι παλιοί, τόσο μειώνεται η καλλιέργεια».

Η πανδημία όμως, τα τελευταία δύο χρόνια, άλλαξε την εικόνα. Όπως εξηγεί ο παραγωγός Μιχάλης Κλέττας, η καλλιέργεια αυξήθηκε. «Όταν όλα ήταν καλά, κάποια χωράφια είχαν εγκαταλειφθεί.

Πλέον, επειδή το λάδι μας αξίζει, έχουν αρχίσει πάλι να ασχολούνται μεθοδικά. Ακόμα και αυτοί που μένουν στην Αθήνα έρχονται και ασχολούνται με τα χωράφια τους. Το ελαιόλαδο από Μανάκι είναι διαφορετικό, αφού είναι πυκνό και έχει φρουτώδη γεύση. Αξίζει να επισημάνω ότι φέτος όσο λάδι και να είχαμε, θα το δίναμε».

Τέλος, ο παραγωγός Γιάννης Κεφίλης, αφού επισημαίνει ότι η φετινή ποιότητα στο ελαιόλαδο της περιοχής έχει ξεπεράσει κάθε πρόβλεψη, υπογραμμίζει: «Η αύξηση της καλλιέργειας είναι δεδομένη από τη στιγμή που σταμάτησε η οικοδομή και δημιουργήθηκαν άλλα δεδομένα. Αρκετοί επέστρεψαν στα χωράφια και ασχολήθηκαν σοβαρά με την καλλιέργεια, ώστε να πετύχουν εισόδημα. Όσο περνά ο καιρός, επιστρέφουν και οι νέοι. Στην περιοχή μας έχει αρχίσει να καταγράφεται και μία στροφή προς τη βιολογική καλλιέργεια».