Είναι πραγματικά απίστευτο το πόσο παρανοϊκός είναι ο δημόσιος διάλογος σε αυτή τη χώρα.

Τα Πανεπιστήμια σε όλο τον σύγχρονο κόσμο αυτή τη στιγμή ασχολούνται με την 4η βιομηχανική επανάσταση κι εμείς συζητάμε για το αν ο οπλισμός που βρέθηκε στα υπόγεια της ΑΣΟΕΕ είναι πολεμικός ή αν είναι “απλά μολότοφ και κράνη”.

Όλη η Δύση επενδύει στην έρευνα για την τεχνητή νοημοσύνη και το ρόλο της στην οικονομία, και εμείς εδώ ασχολούμαστε με την τεχνητή ανοησία αυτών που επενδύουν στο μπάχαλο.

Ακούς βουλευτές (δηλαδή ανθρώπους που είναι υπεύθυνοι για τους νόμους της Ελλάδας) να λένε “καλά έκαναν που έσπασαν με αλυσοπρίονο την αλυσίδα της Σχολής” ή να ρωτούν “τι αδίκημα είναι να κουβαλάς μια μολότοφ;” και δημοσιογράφους να χαρακτηρίζουν “ακραία” τη σύλληψη όσων το έπραξαν.

Ακραία είναι η αντίδρασή σας στο αυτονόητο.

Χθες το βράδυ ένας φίλος και στέλεχος σε εταιρία του εξωτερικού, που σκεφτόταν να επιστρέψει στην Ελλάδα για δουλειά και να ξεκινήσει διδακτορικό στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, μου έστειλε ένα μήνυμα. “Όσο τα βλέπω αυτά, δεν επιστρέφω με τίποτα”, μου είπε. “Αν δεν βάλετε τάξη εσείς, ποιός θα το κάνει;”.

Ως Νέα Δημοκρατία πήραμε εντολή από τον κόσμο που μας ψήφισε, να αλλάξουμε την Ελλάδα. Δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία. Καμία ενοχικότητα απέναντι σε αυτούς που μας κρατούν πίσω στη μιζέρια και το μπάχαλο.

Στηρίζουμε τους φοιτητές και το δικαίωμά τους σε ένα ανοιχτό, καθαρό, σύγχρονο δημόσιο Πανεπιστήμιο.

Στηρίζουμε τους καθηγητές και την υπεράνθρωπη προσπάθεια που κάνουν.

Στηρίζουμε τους καταστηματάρχες του κέντρου που ζητούν ηρεμία για να κάνουν τη δουλειά τους.

Τώρα πρέπει να είμαστε πιο ενωμένοι από ποτέ για να κερδίσουμε αυτή τη μάχη για μια Ελλάδα πραγματικά ελεύθερη από τα βαρίδια της.