Καθώς η κλιματική αλλαγή προκαλεί άνοδο της θερμοκρασίας σε όλο τον κόσμο, η υπερβολική ζέστη γίνεται ολοένα και περισσότερο απειλή για την υγεία. Το ανθρώπινο σώμα είναι ανθεκτικό, όμως ποια είναι η υψηλότερη θερμοκρασία που μπορούν να αντέξουν οι άνθρωποι;


Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: 35 βαθμοί Κελσίου, σύμφωνα με μια μελέτη του 2020 στο περιοδικό Science Advances.

Ως θερμόαιμα θηλαστικά, οι άνθρωποι έχουν σταθερή θερμοκρασία σώματος, περίπου 37 °C. Και το σώμα μας είναι σχεδιασμένο να λειτουργεί σχεδόν σωστά σε αυτή τη θερμοκρασία, έτσι υπάρχει μια σταθερή ισορροπία μεταξύ απώλειας θερμότητας και αύξησης θερμότητας.

Τα προβλήματα ξεκινούν όταν το σώμα μας δεν μπορεί να χάσει τη θερμότητα αρκετά γρήγορα. Όταν η θερμοκρασία του πυρήνα σας είναι πολύ υψηλή, τα πάντα, από όργανα έως ένζυμα μπορούν να σβήσουν. Η υπερβολική ζέστη μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα στα νεφρά και την καρδιά, ακόμη και σε εγκεφαλική βλάβη, λέει η Liz Hanna, πρώην ερευνήτρια δημόσιας υγείας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας, που μελετά την υπερβολική ζέστη.


Το σώμα σας εργάζεται για να διατηρεί τη θερμοκρασία του πυρήνα του σε ζεστά περιβάλλοντα κυρίως χρησιμοποιώντας ένα ισχυρό εργαλείο: τον ιδρώτα. Ο ιδρώτας που παράγετε εξατμίζεται στον αέρα, ρουφώντας θερμότητα από το δέρμα σας και σας δροσίζει.

Παθολογικές καταστάσεις από υψηλές θερμοκρασίες και οδηγίες αντιμετώπισής τους
Όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος ανέλθει σε όρια μη ανεκτά από τον ανθρώπινο οργανισμό σε συνέργεια με άλλους παράγοντες (υγρασία, άπνοια κ.λ.π. ), δημιουργούνται παθολογικές καταστάσεις ποικίλου βαθμού βαρύτητας, που μπορούν να οδηγήσουν σε βαριά νόσηση έως και στο θάνατο.

Τα αρχικά συμπτώματα μπορεί να είναι: δυνατός πονοκέφαλος, ατονία, αίσθημα καταβολής, τάση για λιποθυμία, πτώση της αρτηριακής πίεσης, ναυτία, έμετοι και ταχυπαλμία.

 
Το σύνδρομο της θερμοπληξίας, εκδηλώνεται με: ξαφνική αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος ( >40.5 ο C ), κόκκινο, ζεστό και ξηρό δέρμα (η εφίδρωση έχει σταματήσει), ξηρή πρησμένη γλώσσα, ταχυπαλμία, ταχύπνοια, έντονη δίψα, πονοκέφαλος, ναυτία, έμετος, ζάλη, σύγχυση, αδυναμία προσανατολισμού και καθαρής ομιλίας, επιθετική ή παράξενη συμπεριφορά, σπασμοί, απώλεια συνείδησης ή κώμα.

 
Πρώτες βοήθειες
Η θεραπεία των ατόμων που παρουσιάζουν τα παραπάνω συμπτώματα, όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος είναι υψηλή, πρέπει να γίνεται κατά προτίμηση σε νοσηλευτικά ιδρύματα, αλλά ως πρώτες βοήθειες μέχρι τη διακομιδή τους σε αυτά θα πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα μέτρα ελάττωσης της θερμοκρασίας του σώματος:

 
Μεταφορά του θερμόπληκτου άμεσα σε μέρος δροσερό, ευάερο, σκιερό κατά προτίμηση κλιματιζόμενο (ανωτέρω σχετ.), πλήρης έκδυση από τα ρούχα, τοποθέτηση παγοκύστεων ή κρύων επιθεμάτων στον τράχηλο, τις μασχάλες και τη βουβωνική περιοχή, εμβάπτιση σε μπανιέρα με κρύο νερό ή ντους ή ψεκασμό με κρύο νερό, παροχή μικρών γουλιών δροσερών υγρών (νερού ή αραιωμένου χυμού φρούτων, 1 μέρος χυμού σε
4 μέρη νερού) αν μπορεί να καταπιεί κ.λ.π.

 

Ποιος κινδυνεύει από τις υψηλές θερμοκρασίες:

ηλικιωμένοι
μωρά και μικρά παιδιά
έγκυες και θηλάζουσες γυναίκες
άτομα που είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα
άτομα που εργάζονται ή ασκούνται έντονα σε ζεστό περιβάλλον
άτομα με χρόνιες παθήσεις (καρδιαγγειακές παθήσεις, υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη, πνευμονοπάθειες, νεφροπάθειες, ηπατοπάθειες, ψυχική νόσο, άνοια, αλκοολισμό ήκατάχρηση ναρκωτικών ουσιών κ.λ.π.)
άτομα με οξεία νόσο, όπως λοίμωξη με πυρετό ή γαστρεντερίτιδα (διάρροια ή / και έμετο)
άτομα που για καθαρά ιατρικούς λόγους παίρνουν φάρμακα για τα χρόνια νοσήματά τους, όπως π.χ. διουρητικά, αντιχολινεργικά, ψυχοφάρμακα, ορμονούχα (συμπεριλαμβανομένης της ινσουλίνης και των αντιδιαβητικών δισκίων). Ιδιαίτερα κατά την περίοδο των υψηλών θερμοκρασιών περιβάλλοντος θα πρέπει να συμβουλεύονται το γιατρό τους για την ενδεχόμενη τροποποίηση της δοσολογίας.
 

Γενικές οδηγίες προφύλαξης:

Παραμονή σε χώρους που κλιματίζονται.
Ντύσιμο ελαφρύ και άνετο με ανοιχτόχρωμα ρούχα από πορώδες υλικό, ώστε να διευκολύνεται ο αερισμός του σώματος και η εξάτμιση του ιδρώτα.
Χρήση καπέλου από υλικό που να επιτρέπει τον αερισμό του κεφαλιού.
Χρήση μαύρων ή σκουρόχρωμων γυαλιών ηλίου με φακούς που προστατεύουν από την ηλιακή ακτινοβολία.
Αποφυγή έκθεσης στον ήλιο, ιδίως για τα βρέφη και τους ηλικιωμένους.
Αποφυγή βαριάς σωματικής εργασίας.
Αποφυγή πολύωρων ταξιδιών με μέσα συγκοινωνίας που δε διαθέτουν κλιματισμό.
Τα μέσα μαζικής μεταφοράς πρέπει να φροντίζουν για την καλή λειτουργία του κλιματισμού τους λαμβάνοντας υπόψη τα προαναφερόμενα στο πρώτο εδάφιο των γενικών ο-ηγιών (ανωτέρω σχετ.), για την καλύτερη εξυπηρέτηση του κοινού.
Πολλά χλιαρά ντους κατά τη διάρκεια της ημέρας και τοποθέτηση δροσερών επιθεμάτων στο κεφάλι και στο λαιμό.
Μικρά σε ποσότητα και ελαφριά γεύματα φτωχά σε λιπαρά, με έμφαση στη λήψη φρούτων και λαχανικών.
Λήψη άφθονων υγρών (νερού και χυμών φρούτων), ιδιαίτερα από τα βρέφη και τους ηλικιωμένους και αποφυγή του αλκοόλ. Αν η εφίδρωση είναι μεγάλη, συστήνεται η πρόσθετη λήψη μικρών δόσεων αλατιού.
Άτομα που πάσχουν από χρόνια νοσήματα θα πρέπει να συμβουλευτούν τον θεράποντα ιατρό τους, από τον οποίο θα λάβουν επιπρόσθετες οδηγίες ανάλογα με την κατάστασή τους καθώς και οδηγίες για την πιθανή αλλαγή της δοσολογίας της φαρμακευτικής τους αγωγής.
Οι ηλικιωμένοι να μην εγκαταλείπονται μόνοι τους αλλά να εξασφαλίζεται κάποιο άτομο για την καθημερινή τους φροντίδα.
Οι χώροι εργασίας πρέπει να διαθέτουν κλιματιστικά μηχανήματα ή απλούς ανεμιστήρες, κατά προτίμηση οροφής, και σε κάθε περίπτωση φυσικό αερισμό των χώρων. Το ίδιο ισχύει και για τα ιδρύματα, που περιθάλπουν νεογνά, βρέφη, παιδιά, ηλικιωμένους και άτομα με ειδικές ανάγκες.
Ιδιαίτερη βαρύτητα θα πρέπει να δίδεται όταν οι υψηλές θερμοκρασίες συνδυάζονται και με φαινόμενα αυξημένων επιπέδων ατμοσφαιρικής ρύπανσης.