Νευρικότητα, ανυπομονησία, υπερκινητικότητα και άλλες -πολλές- ανεπιθύμητες συμπεριφορές παρατηρούνται σε σκυλιά που μετακινούνται µε αυτοκίνητο. Τις περισσότερες φορές, η αιτία είναι το υπερβολικό άγχος του ζώου από κάποια δυσάρεστη προηγουμένη εμπειρία. Πώς θα την ξεπεράσουμε;

Σε 5 βήματα…

?εν είναι λίγοι οι ιδιοκτήτες σκύλων που αποφεύγουν να βάζουν το σκύλο τους στο αυτοκίνητο και περιορίζονται στις απολύτως απαραίτητες διαδρομές, όπως προς τον κτηνίατρο. ∆εν αντέχουν κάθε φορά αντιδράσεις όπως υπερβολικό γάβγισμα, κλαψούρισμα, έντονη σιελόρροια, εμετό, μεγάλη κινητικότητα, διάρροιες και άλλα πολλά, που καθιστούν την όποια διαδρομή «μαρτύριο». Πώς όμως δημιουργήθηκε αυτό το πρόβλημα; Οι ιδιοκτήτες σκύλων που αντιμετωπίζουν ανάλογη κατάσταση θα πρέπει να κάνουν αναδρομή στο παρελθόν και να σκεφτούν τα παρακάτω:

Το σκυλάκι µας πώς έφτασε στα χέρια µας; Μήπως ταξίδεψε κλεισμένο σε ένα κουτί για πολλές ώρες;

Μήπως η πρώτη φορά που μπήκε στο αυτοκίνητο ήταν για να πάει στον κτηνίατρο και μήπως εκεί δεν πέρασε και πολύ καλά;

Μήπως έχει συνδέσει το αυτοκίνητο µε κάποιο δυσάρεστο γι’ αυτό προορισμό;

Μήπως τις πρώτες φορές που δίσταζε να µπει στο αυτοκίνητο πολύ απλά εσείς το αρπάξατε και το βάλατε μέσα µε το ζόρι;

Ανατρέχοντας στο παρελθόν θα βρείτε την πιθανή αιτία που έκανε το σκύλο σας να απεχθάνεται το αυτοκίνητο και βασικό στοιχείο της αιτίας αυτής είναι το άγχος.

Τι κάνουμε:

Αρχίζουμε να παίζουμε με το σκύλο μας έξω από αυτό το «κακό πράγμα» που λέγεται αυτοκίνητο.

φιερώνουμε για αρκετές ημέρες μόνο λίγα λεπτά καθημερινά (μέχρι 10) και δείχνουμε στο σκύλο μας ότι δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από την παρουσία του.

2. Μόλις δούμε ότι πλέον αγνοεί την ύπαρξη του αυτοκινήτου, κάνουμε το ίδιο με την πόρτα ανοιχτή και προσπαθούμε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού να προτρέψουμε το σκύλο μας να μπει μέσα -με ανοιχτή την πόρτα- έστω και για λίγα δευτερόλεπτα.

ατόπιν, βγαίνουμε και συνεχίζουμε το παιχνίδι. H όλη διαδικασία θα γίνεται έχοντας το σκύλο μας με λουρί, έτσι ώστε να έχουμε εμείς τον έλεγχο. Με μπόλικα μεζεδάκια, το αγαπημένο του παιχνίδι και κυρίως υπομονή, βάζουμε το σκύλο μέσα, μπαίνουμε και εμείς μαζί του, τον επιβραβεύουμε και ξαναβγαίνουμε συνεχίζοντας το παιχνίδι.

ροσοχή: Δίνουμε πάντα χρόνο στο σκυλί και το τοποθετούμε με το κεφάλι μπροστά. Στο στάδιο αυτό μπορούμε να δώσουμε και το γεύμα του μέσα στο αυτοκίνητο. Χτίζουμε λοιπόν στο μυαλό του ότι «μέσα σε αυτό το πράγμα με τις τέσσερις ρόδες μπορούμε να μπαίνουμε και να βγαίνουμε χωρίς πρόβλημα».

3. Αφού καταφέρουμε να μπαίνουμε και να βγαίνουμε σχετικά εύκολα, αυξάνουμε το χρόνο που παραμένουμε μαζί με το σκύλο στο αυτοκίνητο και τον επιβραβεύουμε όσο αυτός είναι ήρεμος.

4. Εδώ χρειαζόμαστε τη βοήθεια κάποιου φίλου, ο οποίος θα οδηγήσει το αυτοκίνητο για λίγα μέτρα την πρώτη φορά, και μετά επιστροφή και παιχνίδι. Αυξάνουμε κάθε φορά την απόσταση και το χρόνο οδήγησης όσο εμείς βρισκόμαστε μαζί με τον σκύλο μας και τον επιβραβεύουμε. Όταν ο σκύλος έχει ήρεμη, φυσιολογική συμπεριφορά, τον ανταμείβουμε. Όταν διακρίνουμε άγχος και ανεπιθύμητες συμπεριφορές, τον αγνοούμε ή προσπαθούμε να ανακατευθύνουμε την προσοχή του, για παράδειγμα προτάσσοντας το αγαπημένο του παιχνίδι.

?ημείωση: Πριν από κάθε βόλτα θα πρέπει ο σκύλος μας να είναι νηστικός για τουλάχιστον 3 – 4 ώρες, για να μη ζαλιστεί και κάνει εμετό – ένας ακόμη λόγος για να μισήσει το αυτοκίνητο.)

5. Εφαρμόζουμε την ίδια διαδικασία, αλλά οδηγούμε εμείς το αυτοκίνητο, κάνοντας μικρές αποστάσεις αρχικά και σταδιακά μεγαλύτερες. Συνεχίζουμε το παιχνίδι αμέσως μετά. Επιλέγουμε ο προορισμός της βόλτας να αποτελεί κάτι ευχάριστο γι’ αυτόν (π.χ. επίσκεψη στο πάρκο, στη θάλασσα, σε κάποιο φιλικό σκύλο κ.α.) και όχι σε κάποιο μέρος όπου δεν περνάει καλά.

Η παραπάνω μεθοδολογία αφορά στους κηδεμόνες που αντιμετωπίζουν ήδη πρόβλημα με τα σκυλάκια τους. Με τον τρόπο αυτό στοχεύουμε στη βελτίωση της συμπεριφοράς τους και συχνά στην επίλυση του προβλήματος. Φυσικά, κυρίως σε μεγαλύτερης ηλικίας σκυλάκια, όταν το πρόβλημα έχει εδραιωθεί σε μεγάλο βαθμό, καλό θα είναι να ζητήσετε τη βοήθεια κάποιου ειδικού.