Πολλοί πιστεύουν πως κάποια στιγμή η επιστήμη θα μας επιτρέψει να ζήσουμε για πάντα. Υπάρχει όμως που κάτι δεν μπορούμε να αποφύγουμε: τα γηρατειά.

Τον τελευταίο αιώνα, έχουν γίνει μεγάλες προσπάθειες για την επιμήκυνση της ανθρώπινης μακροζωίας.

την επιδίωξη του στόχου συνέβαλαν κυρίως οι πολιτικές δημόσιας υγείας και τα ισχυρά συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, με πρωτοστάτες ιατρούς και επιστήμονες, καθώς δημόσιους οργανισμούς υγείας, αλλά και μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς.

Και όπως διαπιστώνουμε το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί, αρχικά στις ανεπτυγμένες οικονομίες και έπειτα στις αναδυόμενες. Σχεδόν όλες οι χώρες του κόσμου θα καθιερωθεί μια κοινωνία υπερηλίκων μέσα στον 21ο αιώνα- και αυτό είναι ένα μεγάλο επίτευγμα.

Ωστόσο, όταν επιτεύχθηκε ο πρώτος στόχος, αναδύθηκε ο δεύτερος: ένα υγιές προσδόκιμο ζωής! Και για την επίτευξη αυτού του δεύτερου στόχου προωθούνται διάφορες ενέργειες, ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα ζωή των ηλικιωμένων. Για παράδειγμα, οι ηλικιωμένοι μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται, να παράγουν, να καταναλώνουν και να συνεισφέρουν στην κοινωνία, καθώς η ενεργός συμμετοχή τους στα οικονομικά και κοινωνικά δρώμενα προάγει την υγεία και την πνευματική τους διαύγεια.

[embed]https://twitter.com/wef/status/1464564721865183239[/embed]

Μπορούμε όμως να εξαπατήσουμε τον θάνατο;

Οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει πράγματι ένα όριο στην ανθρώπινη ζωή και ότι δεν μπορούμε να αποφύγουμε το θάνατο, παρότι πολλοί πιστεύουν ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν μελλοντικά να ζουν για αιώνια.

Νέα έρευνα απέδειξε, ωστόσο, πως δεν θα μπορέσουμε ποτέ να αποφύγουμε τα γηρατειά. Επιστήμονες εξέτασαν μια θεωρία, η οποία υποθέτει ότι οι άνθρωποι έχουν την έμφυτη τάση να γερνούν.

Χρησιμοποίησαν στοιχεία που συγκεντρώθηκαν τους τελευταίους αιώνες και τα σύγκριναν με αντίστοιχα στοιχεία από πρωτεύοντα θηλαστικά. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί από τα μέσα του 1800, εν μέρει χάρη στη δημιουργία υγιέστερων και ασφαλέστερων κοινωνιών.

Ωστόσο, προέκυψε επίσης ότι το λεγόμενο «μοτίβο της θνησιμότητας» των ανθρώπων είναι ίδιο σε σχέση με τα θηλαστικά. Συγκεκριμένα τα ποσοστά θνησιμότητας είναι υψηλά στην βρεφική ηλικία, χαμηλά στην πρώιμη φάση ενηλικίωσης και στη συνέχεια αυξάνονται σταθερά όσο μεγαλώνουμε -τα αποτελέσματα ουσιαστικά δείχνουν ότι η γήρανση βρίσκεται μέσα στα γονίδιά μας.

Η ανθρωπότητα έχει επενδύσει αδρά στην έρευνα για την αντιμετώπιση της γήρανσης, ενώ ορισμένοι μελλοντολόγοι υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να ζήσουν με την βοήθεια των επιστημονικών επιτευγμάτων.

Η νέα έρευνα καταλήγει ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Άλλοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το ύψιστο όριο ζωής ενός ανθρώπου τίθεται στα 150 έτη. Όσο, όμως και να μπορούμε να ζήσουμε, η προσωπική φροντίδα είναι ζωτικής σημασίας για να διατηρηθούμε υγιείς  όσο γερνάμε.

Οι γιατροί συνιστούν καλή διατροφή, κίνηση, περιορισμένη κατανάλωση αλκοόλ και όχι κάπνισμα.