* Γράφει η Ιωάννα Κουνούπη
Στην αρχή της πανδημίας, όταν η εξ αποστάσεως εργασία εφαρμόστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου στην ελληνική αγορά κάπως “υποχρεωτικά” οι περισσότεροι εργαζόμενοι και εργοδότες ήταν αρκετά διστακτικοί κατά πόσο η αποδοτικότητα των εργαζομένων θα παρέμενε στα απαραίτητα επίπεδα που απαιτούνταν για τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων και κατά πόσο η ικανοποίηση που παίρνουν οι εργαζόμενοι από την εργασία τους θα παρέμενε σταθερή.
Η βεβιασμένη εφαρμογή του μέτρου τη τηλεργασίας- όχι πλέον σαν παροχή προς τους εργαζόμενους με στόχο την προσαρμογή των συνθηκών εργασίας στα προσωπικά τους δεδομένα αλλά ως υποχρεωτικό μέτρο ενάντια στην πανδημία, δημιούργησε την επείγουσα ανάγκη για εκπαίδευση των εργαζόμενων-αρχικά-στον τρόπο εργασίας και συνεργασίας εξ αποστάσεως. Δημιουργήθηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα σεμινάρια σχετικά με τα πρακτικά θέματα που προέκυψαν όπως η διεξαγωγή συναντήσεων διαδικτυακά και η χρήση διαφόρων τεχνολογικών λύσεων απαραίτητων πλέον για τη συνεργασία.
Με την πάροδο του πρώτου σοκαριστικού διαστήματος προσαρμογής στις πανδημικές συνθήκες και τις πρώτες λύσεις εκπαίδευσης στα “πρακτικά” ζητήματα, αρχίσαμε να ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα πιο δυσεπίλυτα ζητήματα που αφορούσαν τη μη αποδοτική συνεργασία και τη δέσμευση των εργαζόμενων με το όραμα του εκάστοτε οργανισμού. Και αυτό είναι το πεδίο στο οποίο οι εταιρείες έχουν ακόμα αρκετή δουλειά.
Με την έναρξη της πανδημίας είχε αρχίσει ήδη να εκδηλώνεται στην Αμερική το φαινόμενο της “Μεγάλης Παραίτησης” (Great resignation) όπου οι εργαζόμενοι αποχωρούσαν οικειοθελώς από τη δουλειά τους κυρίως, με βάση διάφορες μελέτες που έχουν κυκλοφορήσει, τη στασιμότητα των μισθών, τη δυσαναλογία ανάμεσα στο χρόνο που αφιερώνουν στη δουλειά σε σχέση με την προσωπική τους ζωή, τη χαμηλή ικανοποίηση & ευχαρίστηση από την εργασία τους, την έλλειψη επικοινωνίας και πολλούς ακόμα. Το φαινόμενο αυτό εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο με αποτέλεσμα να υπάρχει πλέον έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού σε πολλές ειδικότητες και αίσθηση ανεπάρκειας στον τρόπο διατήρησης & δέσμευσης των εργαζομένων μέσα στις εταιρίες.
Εάν όμως οι εταιρίες εξετάσουν τη “Μεγάλη Παραίτηση” από την πλευρά των εργαζόμενων και στο πλαίσιο της αγοράς εργασίας όπως έχει διαμορφωθεί με την επίδραση της πανδημίας, ίσως δουν ότι πρόκειται περισσότερο για μία “Μεγάλη Αναζήτηση”:
Με τις πρώτες ενδείξεις εξόδου από την πανδημία, αρκετές εταιρείες προσπάθησαν να επιστρέψουν σε μία κανονικότητα που θύμισε τα χρόνια προ πανδημίας, αφενός όμως η πανδημία δεν έχει κάνει τον κύκλο της ακόμα αφετέρου δεν είναι ξεκάθαρο ποιο θα είναι το εργασιακό τοπίο όταν η πανδημία θα μπει σε ρυθμούς κανονικότητας.
Οι εταιρείες που θέλουν να έχουν ανοιχτό και ουσιαστικό διάλογο με τους υποψήφιους/ εργαζόμενους οφείλουν να αφουγκραστούν τις ανάγκες των εργαζομένων- οι περισσότερες εταιρείες πλέον διεξάγουν έρευνες ικανοποίησης εργαζομένων οι οποίες δίνουν αυτήν την πληροφόρηση- και να πάρουν μέτρα που θα τους οδηγήσουν σε μία βιώσιμη στρατηγική συμπερίληψης τόσο των στόχων των εταιριών όσο και των αναγκών των εργαζομένων:
* Η Ιωάννα Κουνούπη είναι HR & Talent Leader, Career Expert και Coach εργαζομένων και επιχειρήσεων
Προκλήσεις και προοπτικές για το μέλλον της Νέας Σμύρνης με σεβασμό στο περιβάλλον και την κυκλική οικονομία
Προτάσεις για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας
Πώς η καταστροφή στο Μάτι και η προσωπική περιπέτεια του Κυριάκου Πιερρακάκη οδήγησαν στη δημιουργία του "112"
Μία διαφορετική οπτική στο φαινόμενο της Μεγάλης Παραίτησης (Great Resignation) μπορεί να βοηθήσει τις εταιρείες στην προσέλκυση και διατήρηση εργαζομένων
Γνωρίζαμε ότι στο ελληνικό Δημόσιο υπάρχει μία κουλτούρα απευθείας αναθέσεων έργων. Μία κουλτούρα, η οποία αντί να προάγει τον υγιή ανταγωνισμό ανάμεσα στις ιδιωτικές επιχειρήσεις για την ανάθεση και υλοποίηση ενός έργου, τείνει συχνά να παραχωρεί έργα δεκάδων χιλιάδων ευρώ με διαδικασίες οι οποίες μπορούν να χαρακτηριστούν «τόσο - όσο».
Οι εξελίξεις των τελευταίων ωρών στην Ουκρανία με την απρόκλητη, κυριολεκτικά, εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων μετά από εντολή του Προέδρου της Ρωσίας ίσως να εξέπληξαν πολλούς αναφορικά με τον τρόπο αντίδρασης της ρωσικής ηγεσίας, σε ορισμένους όμως ξύπνησαν αφόρητους συσχετισμούς με γεγονότα που συνέβησαν 84 χρόνια πριν…
Συνεχείς είναι οι αναρτήσεις με τις οποίες ο Μένιος Φουρθιώτης ουσιαστικά προειδοποιεί με αποκαλύψεις για τις σχέσεις και τις επαφές του με στελέχη, βουλευτές και υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας.
Είμαστε μία χώρα η οποία, με εξαίρεση ορισμένες περιοχές της Μακεδονίας, της Ηπείρου και της Θράκης, δεν έχουμε χιονοπτώσεις μεγάλης διάρκειας και έντασης.
Υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν. Υπάρχουν και αυτοί που απλώς δίνουν ρεσιτάλ βλακείας.