Γεια σου, βρε μάγκα, νταλκαδιάρη και καραμπουζουκλή!
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει αυτή την προσφώνηση και πόσες δεν την έχουμε εκστομίσει αυτή τη λέξη πάνω στο τσακίρ κέφι;
‘Εχει σχέση όμως ο καραμπουζουκλής με τα μπουζούκια και τις διπλοπενιές ή εμείς τον τοποθετήσαμε εκεί άθελά του;
Ας δούμε λοιπόν την “ιδιοσυγκρασία” του ετυμολογικώς, μπας και βγάλουμε καμιάν άκρη:
Κατ’ αρχάς, η λέξη καραμπουζουκλής είναι σύνθετη, από τις τούρκικες λέξεις kara + bıyık + -li (κατάληξη).
Το πρόθεμα Kara παρότι στα τούρκικα σημαίνει μαύρο, στην ελληνική γλώσσα έχει αποκτήσει και μια επιτατική εμφατική έννοια και σημαίνει: πολύ και έντονο (π.χ. καρακιτσαριό, καραπουτ@ν@ρ@, καρακαλτάκα κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ.) .
Βıyık, στα τούρκικα ( και όχι büyük = μεγάλο ), σημαίνει Μουστάκι.
Επομένως, ο Kara-Βıyık-li, ελληνοποιημένα ο Καραμπουγιουκλής (που έγινε Καραμπουζουκλής επειδή έτσι μας βόλευε) είναι ο μαυρομούστακος, ή ο έχων μέγα μύστακα _ καμία σχέση με μπουζούκια δηλαδή.
Επειδή δε το μουστάκι συνδέεται με την ανδροπρέπεια (τουλάχιστον στην εμφάνιση_ μην το ξεχνάμε αυτό και μη σας θυμίσουμε και την παροιμία για "το μουστάκι και το μούσι...."), κατ΄επέκταση το Καραμπουζουκλής κατέληξε να σημαίνει και εντόνως ανδροπρεπής !!
Ομόρριζο είναι και το επώνυμο Μπουγιουκλάκης / Βουγιουκλάκης (Μαυρομουστακάαατσης δηλαδή, όπως Βροντάαατσης και Φουρτουνάαατσης), στην ελληνική).
Τώρα γιατί συνδέθηκε τόσο πολύ με τα μπουζούκια, ο καθένας ας το εξηγήσει μόνος του… κι ας υποθέσουμε απλώς πως ο καραμπουζουκλής είναι και τσίφτης, είναι και μπελαλής…
Τουρνέ και τούρνε, τουρνενέ, πες το βρε μάγκα μου το ναι, δηλαδή.
‘Αντε…μορφωθήκαμε και σήμερα
Η λέξη προέρχεται από το θρυλικό τελευταίο βασιλιά του Πόντου, Μιθριδάτη τον Στ’ Ευπάτορα Διονύσιο (132-63 π.Χ.), που, επειδή φοβόταν μήπως τον δηλητηριάσουν, δηλητηρίαζε περιοδικά ο ίδιος τον εαυτό του με μικρές μη θανατηφόρες δόσεις δηλητηρίου.
Προσπαθώ να βρω ένα τρόπο να τον περιγράψω και είναι αδύνατο.
Παλιά, όταν ακόμα οι γυναίκες δεν είχαν αποκτήσει τα δικαιώματα που έχουν σήμερα, και για λόγους τιμής δεν τις άφηναν να κυκλοφορούν μόνες τους, όταν κάποιος _συνήθως αδελφός ή πατέρας_ από την οικογένεια υποψιαζόταν πως κάτι “πονηρό” συνέβαινε, τις κλείδωναν στο σπίτι.
Όταν αντικαθιστούμε μια χυδαία ή επώδυνη λέξη ή έκφραση με μια πιο ευγενική και κόσμια, λέμε πως έχουμε ευφημισμό.
Mια παροιμία όχι και τόσο εύληπτη όσο δείχνει.
Το ρόδι, ροϊά, ρόα, ρόιδι ή ρούδι, ανάλογα με τις κατά τόπους διαλέκτους και παραλλαγές προφοράς του, ανήκει στους ποικιλοτρόπως ωφέλιμους καρπούς.
Tα σκατά ως γνωστόν είναι ασταθές φορτίο, αλλά, όσο ευμεγέθης κι αν μια δόση κοπράνων, δεν είναι δυνατόν να ανατρέψει μια βάρκα ούτε λόγω υπέρβαρου ούτε λόγω μεταφοράς φορτίου.
Καταρχάς, πρέπει να προσέξετε πως το ψηλό γράφεται με “η” και όχι με “ι”, όπως τις περισσότερες φορές συναντάται.
Στις μέρες μας η λέξη gay χρησιμοποιείται για τον ορισμό του ομοφυλόφιλου άνδρα ή της ομοφυλόφιλης γυναίκας.
Μια διδακτική ιστορία που θα αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεσαι και ενεργείς
Με την οικογένειά σου δεν έχεις και τις καλύτερες σχέσεις.
Το σκεπάρνι έχει πολλές χρήσεις. Το χρησιμοποιούν οι μαραγκοί, οι ξυλοκόποι, οι οικοδόμοι, αλλά και όσοι κάνουν διάφορες τεχνικές ή κηπευτικές εργασίες.
Ο πατέρας της Ιατρικής, ο Ασκληπιός, ήταν έντιμος άνθρωπος και ως γιατρός δεν ξεγελούσε τους ασθενείς του, παρότι κάποιες από τις θεραπείες του φαίνονται σήμερα πρόχειρες ή παραπέμπουν σε τσαρλατάνους θεραπευτές παλαιότερων χρόνων.