Του Πέτρου Τρουπιώτη*

ους τελευταίους μήνες, ένα από τα προσφιλή θέματα συζήτησης ανάμεσα σε πολιτικολογούντες, παράγοντες της δημόσιας ζωής, δημοσιογράφους αλλά και πολιτικούς είναι το αν, πώς και σε ποιους θα «μοιραστεί» το περίφημο «υπερπλεόνασμα».

[caption id="attachment_1885" align="alignright" width="150"] Ο Πέτρος Τρουπιώτης είναι δημοσιογράφος[/caption]

Ένα «υπερπλεόνασμα», το οποίο είναι αποτέλεσμα της ανερμάτιστης (αντί)οικονομικής πολιτικής του Σύριζα τόσο για λόγους μη ουσιαστικής γνώσης της λειτουργίας της οικονομίας, αλλά και ιδεοληπτικής αντίληψης «κατά της μεσαίας τάξης που στηρίζει το αστικό κράτος».

Αυτό λοιπόν το ποσό, ή μέρος αυτού, αποτελεί εδώ και μήνες το «μήλον της έριδος» ανάμεσα σε πολιτικούς, κόμματα, δημοσιολογούντες, οικονομολογούντες και άλλους, αλλά παράλληλα αποτελεί και ένα είδος «οράματος» για εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που περιμένουν να «αναπληρώσουν» ένα μέρος των χαμένων από κάποιο επίδομα που ελπίζουν να πάρουν…

Μπορεί βέβαια να πει κάνεις ότι έχουν δίκιο οι χιλιάδες πολίτες να περιμένουν μια μικρή οικονομική ενίσχυση, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια ένοιωσαν «το μακρύ χέρι του κράτους» να μπαίνει βαθιά στην τσέπη τους και να τους παίρνει τον κόπο τους, μόνον και μόνον γιατί οι τότε κυβερνώντες ήταν ανίκανοι ή είχαν αυταπάτες. ΄Η και τα δύο…

Μπορεί κανείς να πει επίσης ότι η κυβέρνηση σωστά θα κάνει κάτι τέτοιο. Να μοιράσει δηλαδή ένα μέρος από αυτά που η προηγουμένη κυβέρνηση «έκλεψε» από τη μεσαία τάξη_ και όχι μόνον.

Όλα αυτά μπορεί να έχουν μια λογική.

Μόνον που, δυστυχώς, όλα αυτά έχουν μέσα τους μια δόση (μικρή ή μεγάλη _αναλόγως πώς το βλέπει κανείς) λαϊκισμού. Δυστυχώς.

Γιατί μια τέτοια κίνηση μπορεί κάποιος να την δει ως συνέχεια της αντίστοιχης «λαϊκίστικης» πολιτικής του Σύριζα, της παροχής δηλαδή επιδομάτων σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, μόνον και μόνον για επικοινωνιακούς και εκλογικούς λόγους και στόχους.

Γιατί μια τέτοια κίνηση, έστω κι αν γίνεται με άλλη λογική, έστω κι αν αποτελεί ένα είδος επιστροφής μέρους αυτών που η προηγουμένη κυβέρνηση είχε κυριολεκτικά «κλέψει» από τις τσέπες τους, αποτελεί δυστυχώς ένα είδος λαϊκισμού.

Θα πείτε: Μα, αφού υπάρχει αυτό το περίφημο «υπερπλεόνασμα» γιατί να μην το «χαρούν» οι ταλαιπωρημένοι πολίτες;

Όσο λογική και αν φαίνεται αυτή η ερώτηση, υπάρχει ο αντίλογος.

Τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να βοηθήσουν το σύνολο της κοινωνίας, αν αξιοποιηθούν για κάτι μεγάλο που λείπει από τη χώρα.

Και τα χρήματα αυτά, αντί να μοιραστούν ως ένα είδος «αντίδωρου» στους ταλαιπωρημένους Έλληνες, ίσως να έπρεπε να πάνε σ' ένα μεγάλο «έργο», μια μεγάλη ανάγκη της χώρας, για να βοηθηθούν τελικά όλοι οι Έλληνες.

3 style="text-align: center;">Μια καλή, πιστεύω, και αναγκαία κίνηση θα ήταν να κατευθυνθούν στις αμυντικές δαπάνες.

style="text-align: left;">Η χώρα μας εδώ και χρόνια έχει μειώσει δραματικά τις δαπάνες αυτές, με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε σε όλους σχεδόν τους τομείς πολύ πίσω. Πολύ πίσω από τους γείτονες, όταν μάλιστα, όπως όλα δείχνουν, η κατάσταση γύρω μας μεταβάλλεται και μάλιστα όχι προς «ειρηνικές» κατευθύνσεις.

ς δώσουμε λοιπόν τα χρήματα αυτά, το υπερπλεόνασμα, για να μπορέσουν να εκσυγχρονιστούν οι ένοπλες δυνάμεις, για να είμαστε βέβαιοι ότι το Έθνος θα μπορέσει αφενός να αντιμετωπίσει (αν υπάρξει) οποιαδήποτε απειλή, αφετέρου, με την ύπαρξη του αναγκαίου οπλικού οπλοστασίου, να υπάρξει η αναγκαία αποτροπή.

1 style="text-align: center;">"Το Έθνος πρέπει να μπορεί να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε απειλή"

trong>Αυτή νομίζω είναι μια σωστή και αναγκαία κίνηση.

Μια κίνηση που μπορεί να αποτελέσει απάντηση σε όλους αυτούς που, μαγεμένοι από τον κάθε είδους λαϊκισμό, πιέζουν για «επιδόματα όπως έδινε ο Σύριζα»…

Όλους αυτούς που προφανώς δεν μπορούν να κατανοήσουν αυτό που και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της ΝΔ Κ. Μητσοτάκης, είπε ανοίγοντας το 13ο συνέδριο της ΝΔ: «νικήσαμε τον λαϊκισμό, όχι αντιγράφοντας τις μεθόδους του»…

Και επειδή, όπως προσέθεσε ο ίδιος «ο λαϊκισμός μπορεί να απειλήσει και τις δικές μας τάξεις», ας δουν όλοι και ας πάρουν σοβαρά το σύνθημα του συνεδρίου της ΝΔ: «Το μέλλον αρχίζει τώρα».

Και ας αρχίσει με μια κίνηση απόρριψης στην πράξη του λαϊκισμού που ζει και γιγαντώνεται στην χώρα δεκαετίες τώρα…