Σε ηλίκια περίπου 33 χρονών, στο μακρινό 68 π.Χ., ο Ιούλιος Καίσαρας εξελέγη ταμίας (quaestor) και στάλθηκε στην Ισπανία.
άπου εκεί λοιπόν, στα Γάδειρα (Κάδιξ) είδε στο ιερό του Ηρακλή τον ανδριάντα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και εκφράζοντας το θαυμασμό του, αλλά και το φιλόδοξο του χαρακτήρα του, είπε: «Στην ηλικία μου ο Αλέξανδρος ήταν κοσμοκράτορας, ενώ εγώ τίποτα το σημαντικό δεν έκανα ακόμη».
αι ενόσω το ταξίδι συνεχιζόταν μέσα από τα αραιοκατοικημένα χωριά, κάποιος από τους επιτελείς του αναρωτήθηκε:
?ι φιλοδοξίες μπορεί να έχει κανείς σε τέτοια μέρη; Tι ανταγωνισμοί μπορεί να υπάρχουν σε τέτοιες φτωχικές περιοχές;"
?ι τότε ο Ιούλιος Καίσαρας απάντησε: «Θα προτιμούσα να είμαι πρώτος εδώ, παρά δεύτερος στη Ρώμη».
Κάπως έτσι έφτασε στις μέρες μας αυτή η σημαντική φράση και παραφράστηκε, αφού ο Ιούλιος Καίσαρας εννούσε πως, μέχρι να δημιουργηθούν οι ευκαιρίες και ωριμάσουν οι συνθήκες ώστε να μπορεί να εξουσιάσει στη Ρώμη, καλύτερα να μείνει μακριά μεν, ώστε να επικεντρωθεί στη στόχευσή του, αλλά πρώτος.
φού, εδώ που τα λέμε, αν είσαι κάπου δεύτερος, το συνηθίζεις. Μαθαίνεις να είσαι δεύτερος και δεν διεκδικείς την πρωτιά.
Βέβαια, εμείς βολευτήκαμε σ' αυτήν την παραφρασμένη έννοια, γι' αυτό και με το "Κάλλιο πρώτος στο χωριό, παρά δεύτερος στην πόλη" εννοούμε πως είναι καλύτερα να επιλέξουμε το "εμπρός, γυρνάμε πίσω". Να βολευτούμε στις μικροπρωτιές που κατέχουμε και να μην προσπαθήσουμε να διεκδικήσουμε αυτό που πιστεύουμε ότι μας αξίζει.
Μ' αυτά τα ιδεώδη άλλωστε γαλουχηθήκαμε.
?τσι μας ανέθρεψε η οσία ελληνική οικογένεια και παιδεία.
?α απλώνουμε το ποδαράκι μας όσο φτάνει το πάπλωμα".
ίποτα παραπέρα.
έτριοι στόχοι, μέτριο ρίσκο.
ικροαστικές προοπτικές και, κυρίως, ανύπαρκτα όνειρα για ένα πάπλωμα κατά τι μεγαλύτερο.
Τhank you
m>*κι όποιος έχει αντίρρηση, να την εκφράσει ελεύθερα, αλλά... στα λατινικά, παρακαλώ.
Η λέξη προέρχεται από το θρυλικό τελευταίο βασιλιά του Πόντου, Μιθριδάτη τον Στ’ Ευπάτορα Διονύσιο (132-63 π.Χ.), που, επειδή φοβόταν μήπως τον δηλητηριάσουν, δηλητηρίαζε περιοδικά ο ίδιος τον εαυτό του με μικρές μη θανατηφόρες δόσεις δηλητηρίου.
Προσπαθώ να βρω ένα τρόπο να τον περιγράψω και είναι αδύνατο.
Παλιά, όταν ακόμα οι γυναίκες δεν είχαν αποκτήσει τα δικαιώματα που έχουν σήμερα, και για λόγους τιμής δεν τις άφηναν να κυκλοφορούν μόνες τους, όταν κάποιος _συνήθως αδελφός ή πατέρας_ από την οικογένεια υποψιαζόταν πως κάτι “πονηρό” συνέβαινε, τις κλείδωναν στο σπίτι.
Όταν αντικαθιστούμε μια χυδαία ή επώδυνη λέξη ή έκφραση με μια πιο ευγενική και κόσμια, λέμε πως έχουμε ευφημισμό.
Γεια σου, βρε μάγκα, νταλκαδιάρη και καραμπουζουκλή!
Mια παροιμία όχι και τόσο εύληπτη όσο δείχνει.
Το ρόδι, ροϊά, ρόα, ρόιδι ή ρούδι, ανάλογα με τις κατά τόπους διαλέκτους και παραλλαγές προφοράς του, ανήκει στους ποικιλοτρόπως ωφέλιμους καρπούς.
Tα σκατά ως γνωστόν είναι ασταθές φορτίο, αλλά, όσο ευμεγέθης κι αν μια δόση κοπράνων, δεν είναι δυνατόν να ανατρέψει μια βάρκα ούτε λόγω υπέρβαρου ούτε λόγω μεταφοράς φορτίου.
Καταρχάς, πρέπει να προσέξετε πως το ψηλό γράφεται με “η” και όχι με “ι”, όπως τις περισσότερες φορές συναντάται.
Στις μέρες μας η λέξη gay χρησιμοποιείται για τον ορισμό του ομοφυλόφιλου άνδρα ή της ομοφυλόφιλης γυναίκας.
Μια διδακτική ιστορία που θα αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεσαι και ενεργείς
Με την οικογένειά σου δεν έχεις και τις καλύτερες σχέσεις.
Το σκεπάρνι έχει πολλές χρήσεις. Το χρησιμοποιούν οι μαραγκοί, οι ξυλοκόποι, οι οικοδόμοι, αλλά και όσοι κάνουν διάφορες τεχνικές ή κηπευτικές εργασίες.