Μετά τις διακοπές και πριν συνεχίσουμε τις αναφορές μας στην Φιλική Εταιρεία, τους Ιδρυτές της και τον Καποδίστρια, επιτρέψτε μου να παρουσιάσω μια επιστολή του Καποδίστρια αποκαλυπτική του Δεσποτικού ήθους του ανδρός....


style="text-align: right;">Γράφει ο Γεώργιος Σκλαβούνος**

aption id="attachment_1872" align="alignright" width="315"] Γιώργος Σκλαβούνος[/caption]

 

 

 

 

Εφ όσον "έγκυροι ιστορικοί" και σοβαρές σελίδες στο διαδίκτυο συνεχίζουν στο ονομα της ιστορικής αλήθειας να παρουσιάζουν τον ΚΑΠΟΔΊΣΤΡΙΑ ως Δεσποτικό ας έλθουμε σε επαφή με την εκφράζουσα την συνείδηση του, γλώσσα του..

"Τω Κ. Μυνιέ, ιερεί, εις Γενεύην.

m>Λονδίνω, 8 Αυγούστου 1827.

Αγαπητέ μου Μυνιέ, επειδή ο φίλος μας Κ.Έντς μ’ έγραψεν από 28 Ιουλίου ότι έσο εις Παρισίους, ίσως δε και είσαι ακόμη, συνιστώ το παρόν τοις ΚΚ. Βλαν, Κολέν κ.σ., και αν ανεχώρησες προς Γενεύην, θέλουσι σε το στείλη δια του Κ.Εντς. Είναι δε πολλά κατεπείγον, και δι’ αυτού κράτιστον συμφέρον εμπιστεύεται εις την αγαθήν σου φιλίαν δηλαδή σε ζητώ άνθρωπόν τινα ομοιάζοντα με σε, και δυνάμενον και θέλοντα να συμμερισθή τα της τύχης μου, ήτοι τους κόπους μου και την πτωχίαν μου.

Βλέπεις δε ότι φυλάττω τον λόγον μου, και επέστρεψα το φθινόπωρον, καθώς σε είπα. Και ο Θεός ευλόγησε κατά το σύνηθες τους ισχυρισμούς μου δια θαυμάτων πάντοτε συγχεόντνων την αντιποιητήν των ανθρώπων σοφίαν∙ κατά δε την δικαιοσύνην του και τους οικτιρισμούς του, θέλει τους ευλογήση και εις το εξής, και τούτο αρκεί σοι ως επιχείρημα δια να εύρης και πείσης να με ακολουθήση τον άλλον εμέ, ον παρά σου εκζητώ.

Μόνος είμαι, και ασθενής την υγείαν, και γέρων ήδη, και υπερκεκοπιακώς.

Και τοι δε την ψυχήν ακμαιότατος, ως παρά Θεού και της συναισθήσεως των χρεών μου εγκρατυνόμενος δεν δύναμαι όμως να αρκέσω εις όλα, ουδέ να αρμόσω το ρεύμα του χρόνου προς τας υλικάς χρείας, και χρήζω λοιπόν πάντως φίλου τινός δυναμένου εκ μιας λέξεως να αρπάση τον στοχασμόν μου και να τον εξερμηνεύση απαραλλάκτως και έτι κάλλιον εμού είτε από γλώσσης είτε δια γραφής.

Εκτός δε του απείρου τούτου υπηρετήματος, πρέπει να μετέχη και οικονομικής δυνάμεως και πείρας, δια να με βοηθή, όχι θεωρητικώς, αλλά πρακτικώς∙ καθότι δεν θέλω να μάθω ποίον σύστημα πολιτικής οικονομίας είναι το κάλλιστον, αλλά να δύναμαι να κρίνω αν οικονομικός τις εκλογισμός έχη υγιώς και υπόσχεται ευόδωσιν• θέλω να λέγω προς τον φίλον μου• «ιδέ τούτον τον λογαριασμόν και ειπέ με κατά συνείδησιν αν εγκριτέος παρ’ εμού.»

Επί δε ταύταις ταις ηθικαίς και διανοητικαίς χάρισιν αν ο ζητούμενος νέος έχη και χείρα καλλιγράφον, και όσα γράφει καλώς αναγινώσκωνται, δεν θέλω τίποτε περισσότερον.

m>Αλλά τι εγώ δύναμαι να τω προσφέρω εις αντίδοσιν; Ω! αγαπητέ μου Μυνιέ, κόπον και πάλιν κόπον, καθώς σε προείπα, και αργύριον ουδαμώς, ή ολιγώτατον.

Τούτο δε όμως του προβάλλω σαφέστερον• να έχη κοινά μετ’ εμού τον άρτον και το άλας της φιλίας, την πτωχήν στέγην όπου σκεπάσω την πολιάν μου κεφαλήν, την αγαθήν ή εναντίαν τύχην ην ο Θεός μας απεταμίευσε, και εν τοσούτω 12 ή 1500 φράγκα κατ’ έτος δια τα μικρά του έξοδα.

Ανίσως εύρης τον τοιούτον μαργαρίτην εις Παρισίους ή εις Γενεύην, γράψον με τάχιον, και ειπέ τον να με προσμένη ή να έλθη προς εμέ, δια να δοκιμάσωμεν, ει δε μη, του πληρόνω τα έξοδα του δρόμου, και αποτρέχει."

Που θα μπορούσαμε να αφιερώσουμε αυτήν την επιστολή; Στους υβριστές του, στην πολιτική μας ηγεσία; Στον δεσποτικά και αλαζόνα εγωισμό μας που μας επιβάλλει να αρνούμαστε,ακόμα και σήμερα να τον ακολουθήσουμε ως δρόμο,ως τρόπο, ως οδηγό;


*Τα άρθρα γνώμης αντανακλούν τις προσωπικές απόψεις των συντακτών και δεν αποτελούν θέσεις του FreeOpinion.News