Η φράση προέρχεται από το κλέφτικο δημοτικό τραγούδι "ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΙΑΚΟΣ" όπου, σύμφωνα με το στίχο, τα «τρία πουλάκια» κοιτούσαν το καθένα σε διαφορετική κατεύθυνση.

Επί τη ευκαιρία παραθέτουμε και την πρώτη στροφή:

Τρία πουλάκια κάθονταν στου Διάκου το ταμπούρι
το ‘να τηράει τη Λειβαδιά και τ’ άλλο το Ζητούνι,
το τρίτο το καλύτερο μοιρολογάει και λέει:
Πολλή μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα.
Μην ο Καλύβας έρχεται, μην ο Λεβεντογιάννης;
Νουδ’ ο Καλύβας έρχεται, νουδ’ ο Λεβεντογιάννης.
Ομέρ Βρυώνης πλάκωσε με δεκαοχτώ χιλιάδες.
---------

Με το πέρασμα του χρόνου λοιπόν, επειδή καθένα από τα "πουλάκια" κοιτάζει σε διαφορετική κατεύθυνση και, θεωρητικά, το καθένα ήταν στην κοσμάρα του, η φράση χρησιμοποιήθηκε με ειρωνική διάθεση για ανθρώπους αφηρημένους ή αδιάφορους ή/και ανθρώπους μειωμένης αντιληπτικής ικανότητας ή ακόμα γι' αυτούς που βλέπουν μόνο ό,τι τους ενδιαφέρει.

Όταν θέλουμε λοιπόν να κοροϊδέψουμε κάποιον που είπε κάτι το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα ή τη συζήτηση ή όταν θέλουμε να υπερτονίσουμε τη μειωμένη αντίληψή του και να του δείξουμε πως αμόλησε κοτσάνα, χρησιμοποιούμε τη φράση «τρία πουλάκια κάθονταν».

Μερικές φορές μάλιστα το λέμε και τραγουδιστά.

Αν φροντίσετε μάλιστα να μάθετε κι εσείς το ρυθμό, πιθανώς να σας βοηθήσει να διατηρήσετε την αυτοκυριαρχία σας σε περιπτώσεις που _ κυριολεκτικά_ κάποιος σάς "βγάζει από τα ρούχα σας" με τις αρλούμπες του ή με την άρνησή του να κατανοήσει αυτά που του λέτε.

Vps